17 października o godz. 18.00 w Sosnowieckim Centrum Sztuki Zamek Sielecki zaprezentowany zostanie Zespół Rzeźb Anny Bujak pt. „anima/animalis”.
Realizacje wykonane ze stali oraz aluminium
Anna Bujak anima / animalis zespół obiektów dla Sosnowieckiego Centrum Sztuki – Zamek Sielecki, w skład którego wchodzą: Trauma, 2014, Uroboros, 2013, Nerwy/Nerves, 2014.
Trzy realizacje wykonane ze stali oraz aluminium, realizowane w latach 2013-2015, pochodzą z serii prac animalistycznych, których idea oparta była o tzw. styl prześwietlający (rozwijany u źródeł sztuki w okresie prehistorycznym), gdzie konturowe rysunki zwierząt ujawniały ich wewnętrzne istotne organy. Konstrukcja prac jest tu czymś więcej, niż tylko zarysem zwierzęcego kształtu w przestrzeni, jest to bowiem połączenie zarysu zwierzęcia z jego układem kostnym. Zwierzęta te nie mają określonego gatunku – są wypadkową pomiędzy tzw. zwierzyną płową a bliżej niezidentyfikowanym drapieżnikiem. Idea prac została rozwinięta w pracy doktorskiej Metafory cienia (2017).
– W moich realizacjach tworzę mitologie bazujące na pseudonauce, odwołując się do prymitywnego sposobu przedstawiania, wykorzystując zakorzenione w kulturze i – jeśli wierzyć teorii Junga – w nieświadomości zbiorowej, archetypiczne przedstawienia „żywotności zwierząt”. Inspirujący mnie tzw. styl prześwietlający, posłużył mi do skonstruowania rzeźb, w których zarysie – obrysie – szkielecie zawieszone w próżni objawiały się ważne organy (serce, nerki, żołądek, wnętrzności). Ważnymi motywami, znamionującymi moje zwierzęce figury są: potykanie się, uszkodzenia zwierzęcego ciała, zranienia jako strategie pozwalające się odnieść do uniwersum bólu. Są to residua przemocy, obiekty. Szukając napięć i kierunków, rezygnując z pełnej formy rzeźbiarskiej, angażując jedynie przestrzeń wokół konstruowanych linii, odnalazłam własny wzór, który pozwolił mi na stworzenie zwierzęcego odpowiednika everymana. Sugerują ruch, masę, objętość. Uruchamiają pamięć widza, który nie odtwarza wyglądu podmiotu, lecz dąży do uchwycenia jego ducha, przy minimalnej ilości linii – oko odbiorcy „dopowiada” sobie pełny obraz oglądanego obiektu – przekazuje artystka.
Anna Bujak
Rzeźbiarka, artystka wizualna, autorka instalacji. Absolwentka wrocławskiej ASP na Wydziale Rzeźby i Malarstwa (2011) oraz na Wydziale Humanistycznym w Instytucie Historii na Akademii Świętokrzyskiej (UJK) w Kielcach (2008). Doktorat Metafory cienia na Międzywydziałowych studiach Doktoranckich ASP Wrocław (2017). Laureatka stypendiów i nagród artystycznych – m.in. stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2024; 2011); stypendium Prezydenta Wrocławia (2023); stypendium im. J. Grotowskiego (2014); nominowana do nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo (2015); laureatka Digital Residency II, Galeria OP Enheim, Wrocław (2021). W latach 2017-2021 współkuratorka Sympozjum Sztuki Było jest i Będzie (jednego z ważniejszych międzynarodowych wydarzeń artystycznych na Dolnym Śląsku, organizowanego w Pałacu w Morawie). Laureatka licznych nagród. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Program:
- wprowadzenie na temat działań Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku – Małgorzata Malinowska, historyczka sztuki
- opis projektu dla SCS-ZS – Anna Bujak, artystka sztuk wizualnych, rzeźbiarka, wykładowczyni w ASP we Wrocławiu, (prelekcje odbędą się w salach Zamku Sieleckiego)
Dofinansowano ze środków programu własnego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku pn. Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej – 2024 pochodzących z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
