Policjanci prowadzą regularne działania na rzecz bezpieczeństwa seniorów, jednak ich dotarcie z przestrogą do wszystkich osób starszych jest niemożliwe. Dlatego też apeluje się do wszystkich osób, w każdym wieku, by przekazywali seniorom w swojej rodzinie ostrzeżenia.
Działania oszustów na seniorach
Schemat działania sprawców zawsze jest podobny. W mieszkaniu seniora zawsze dzwoni telefon. Okazuje się, że po drugiej stronie odzywa się rzekomo członek rodziny lub osoba, która twierdzi, że go zna. W tym momencie przestępcy zaczynają działać według wymyślonego przez siebie schematu. Są przypadki, gdzie w konwersację „włącza” się osoba podająca się za policjanta, lub też ów rzekomy „policjant” dzwoni po chwili, twierdząc, że właśnie przeprowadza akcję zatrzymania oszustów, z którymi senior przed chwilą rozmawiał. „Policjant”, „oficer CBŚ”, czy „prokurator” twierdzi, że tylko wypłacenie całości posiadanych pieniędzy i oddanie mu ich gwarantuje uniknięcie utraty oszczędności lub też pomoże policjantom schwytać oszusta. W niektórych przypadkach sprawca podaje się za pracownika banku, który informuje potencjalną ofiarę o konieczności wypłaty pieniędzy z zagrożonego przestępstwem konta bankowego.
Drugi wariant (znacznie rzadziej zgłaszany, a jeśli ma to miejsce, to zwykle po upływie sporego okresu) to taki, gdzie do seniora dzwoni rzekomo członek rodziny lub osoba, która podaje się za jego znajomego i prosi o pomoc. Twierdzi, że miał miejsce wypadek, który został spowodowany przez osobę bliską seniorowi i tylko wpłacenie sporej kwoty jako zadośćuczynienia pokrzywdzonym lub wręczenie pokaźniej kwoty łapówki może pomóc w uniknięciu odpowiedzialności (najczęściej więzienia). Rozmówca karze wypłacić pieniądze w tajemnicy i zostawić je w umówionym miejscu, wyrzucić przez okno lub wręczyć osobie, która się po nie zgłosi. W tym przypadku senior przeświadczony o tym, że dokonuje czegoś nielegalnego, rzadko zgłasza sprawę Policji natychmiast.
Wariantów metod dokonywania tego typu oszustw jest wiele, wszystkie łączy jednak kilka wspólnych cech. Sprawcy wykorzystują element zaskoczenia i zdenerwowania, w którym senior nie zwraca uwagi na fakt, że głos osoby podającej się za członka rodziny nie do końca jest podobny do tego, który zna oraz że prawdopodobieństwo zaistnienia zdarzenia opisywanego przez rozmówcę nie jest duże. Drugim wiążącym wszystkie metody elementem jest wywieranie na seniorze presji czasu – sprawa musi być załatwiona natychmiast, działania należy podjąć od razu - sprawcy często pozostają z pokrzywdzonym w stałym kontakcie telefonicznym - wszystko to w celu, by nie miał on czasu na trzeźwą ocenę sytuacji.
Tylko i wyłącznie jak najszerzej prowadzona profilaktyka wśród seniorów o tego rodzaju zagrożeniach jest w stanie skutecznie ustrzec ich przed oszustwem. Przerwanie łańcucha przestępstwa już na samym początku gwarantuje uchronienie pokrzywdzonego przed ogromnym stresem, a także przed znalezieniem się w niebezpiecznej sytuacji, nikt bowiem nie jest w stanie przewidzieć zachowania sprawcy, jeśli w trakcie dokonywania przestępstwa, na którymkolwiek z jego etapów, nastąpią jakieś nieoczekiwane dla niego okoliczności.